Wait what March already?

7 months really? I am here for 7 months already!? Dat is wat ik dacht vandaag nadat ik thuis kwam van een lange dag op school. De tijd gaat zo ontzettend snel wanneer je geniet van alles om je heen.

In februari was er weer een nieuwe term aangebroken op school. En dus dat betekende weer allemaal nieuwe vakken, lokalen en mensen. Nu, 18 maart, is het bijna het einde van de term, en ik kan bijna met zekerheid zeggen dat deze term het snelste van allemaal ging. Ik had leuke klassen waar ik echt ontzettend veel geleerd heb en waar ik weer allemaal nieuwe gezellige mensen heb ontmoet! Verder geen nieuwe dingen, het Amerikaanse leventje waar ik nu helemaal aan gewend ben.

In het begin van deze maand, had ik een GEWELDIGE trip naar Chicago. Het was een trip met allemaal Exchange students van al over de wereld die net als mij in Wisconsin wonen. Elke maand komen we samen voor een etentje, maar deze maand dus een trip. Gedurende de maanden zijn we super hecht geworden als een groep en deze 4 dagen durende trip heeft ons onafscheidelijk gemaakt. Vrijdagochtend vertrokken we super vroeg opweg naar Chicago!! Bij aankomst zijn we gaan lunchen at The Hardrock Cafe. Daarna na een Holocaust museum, het was erg interessant om van mensen van andere landen te horen wat zij daar allemaal van vonden. En toen naar mijn favoriete deel van de trip: The Sears Tower. Vanaf deze toren kan je de hele stad van boven af bekijken. We waren boven op het perfecte moment van de dag, terwijl we allemaal van het uitzicht aan het genieten waren konden we de zon zien ondergaan. Kippenvel moment, wat ik nooit zal vergeten! Nadat ze ons letterlijk uit The Sears Tower hebben gestuurd zijn we naar ons hotel gegaan. Waar we de geweldige dag af hebben gesloten met een super gezellige avond! De volgende dag weer vroeg op voor een vol geplande dag. Die morgen heeft erg veel indruk op mij persoonlijk gemaakt. We bezochten een Homeless centre, hier komen elke dag 10.000 daklozen mensen binnen voor een maaltijd of voor een bed. Ze hadden ons gevraagd om van te voren dingen mee te nemen voor de mensen, ik had 30 knuffels gekocht. En het moment dat een klein dakloos meisje van 5 begon te huilen omdat ze zo blij met mijn 1 dollar knuffel was, wist ik het even niet meer. Dat meisje dwaalt nog steeds in mijn hoofd en laat me elke dag opnieuw realiseren wat een geluk ik heb.
Nadat we allemaal veel hadden om over na te denken gingen we naar ons gastgezin waar we voor die avond zouden verblijfen. Dit waren allemaal gezinnen van 'The Black Gospel Church'. Wauw ..dat was me een ervaring. Met 5 andere meisjes (Japan,Indonesie,Duitsland,Noorwegen,Katichstan) verbleef ik het grootste huis wat ik ooit gezien heb. Ons gastgezin bleek een Miljonair te zijn. Hoe tegenstrijdig ook naar binnen ging na het zien van de dakloze mensen, het was geweldig! Deze man liet zien dat je niet zomaar miljonair wordt, hij werkte ervoor met bloed,zweet en tranen. En ookal was zijn huis veel te groot voor een 5-persoon gezin, hij deelde. Hij deelde niet alleen met ons, maar met Exchange students from all over. De rest van de dag hebben we doorgebracht met deze geweldige mensen die ons stuk voor stuk hebben geinspireerd! De volgende morgen gingen we naar een wat ze noemen 'gospel church'. En ook dit was super om te zien; zingen, klappen, dansen, niks was gek genoeg. Het feit dat wanneer de priester roept "AMEN?" en de rest schreeuwt "AMEN!!!!" terug moest ik nog wel even wennen..

Het is ongeloofelijk hoe snel je zo'n hechte band met iemand kan krijgen in alleen maar 4 dagen. En zo hoef ik me nooit meer zorgen te maken om een hotel in ander land, ik kan gewoon bij mijn nieuwe vrienden slapen :)

Tijd gaat snel, te snel. Ongelooflijk veel zin in om mijn ouders en broer en zus weer te zien in April wanneer ze mij komen opzoeken. Maar dat betekend dat de tijd om terug te vliegen ook dichtbij komt.. Gemengde gevoelens die zullen blijven. Want ik leef voor altijd in twee continenten.

P.S Sorry voor het hier en daar gebrekkige Nederlands, maar omschakelen van Engels naar Nederlands wordt toch best pittig.